Margriet van der Kooi en Wim ter Horst: Als kinderen andere wegen gaan
Uitgave: Filippus: Heerenveen, 2009; ISBN 978-90-76890-27-2; 200 p.; prijs € 12,50
Veel christen-ouders en -grootouders hebben ermee te maken: hun (klein)kinderen maken andere keuzes met betrekking tot het geloof dan zijzelf. Juist voor hen, maar zeker niet alleen voor hen, is dit boek een aanrader.
Het is meer dan een beschrijvend boek- het biedt handvaten om met het verdriet en de mogelijk zelfs ontstane conflicten om te gaan.
Een verrassing is de 'bijsluiter': een bladwijzer die je, wanneer het lezen veel emoties oproept, als het ware een steuntje in de rug biedt. Een lumineus idee om zo de kern waarom het gaat steeds bij de hand te hebben, in plaats van terug te moeten bladeren naar een alinea die (misschien) aangestreept is.
Dit boek is geschikt om heel véél in aan te strepen. Het eerste gedeelte is geschreven door de klinische en orthopedagoog Wim ter Horst. Hij gaat onder andere in op de ontwikkeling van het kind en noemt kansen en risico's voor geloofsopvoeders in iedere fase hiervan. Dit doet hij met verhelderende voorbeelden, liefdevolle humor en bemoediging. Bij voorbeeld: 'er kan tijdens de opvoeding van alles –in onze ogen- verkeerd gáán zonder dat we iets verkeerd hebben gedáán.' En: 'ouderliefde is nooit tevergeefs.' Hij onderstreept het belang van het op één lijn zitten van de opvoeders: ouders, school en kerkelijke gemeenschap – en alle andere 'opvoeders'. In dit verband valt te denken aan televisie en internet......
In het tweede gedeelte gaat predikante Margriet van der Kooi in op Bijbelse noties in verband met de christelijke opvoeding en de mogelijkheid dat kinderen andere wegen gaan dan hun ouders. De manier waarop zij dit doet is voor 'echte gereformeerden' niet altijd herkenbaar. Maar de liefdevolle en bemoedigende toon van het geschrevene doet prettig aan. De beide laatste hoofdstukken zijn zeker de moeite van het lezen waard. Het een na laatste gaat over de weg waarlangs Gods heil komt. Daarbij is er geen gesloten theorie mogelijk: we moeten vasthouden aan 'de noodzaak van geloof en tegelijkertijd Gods actieve verbondstrouw en soevereiniteit erkennen.' Het laatste hoofdstuk geeft verhalen van hoop voor (groot)ouders die zich zorgen maken over het geestelijk welzijn van hun (klein)kinderen.
Smilde, februari 2012, Ds A.van Harten-Tip